Yar dedim, gönlümü dinledim, yetindim…Hislerim Hasretinle inlerken Bıraktığın izlerin gölgesindeyim Dinmeyen Esintim ilham pirim Sinemde tartışılmaz zenginliğim Hazinem Tefekkür ziyadem Hali edep payem tevazuu hanem Güzelliği Fark edemediğim nevi Serdettiğin sevgi yüreğimdir yeri Zaman Seninle hazzı kelam Vuslat yolculuğunda hissedilir an Beyan Aşksız kuraklaşır can Anlam, hakikat içinde gizemi olan Sensiz İklimler şefkatsiz Semada gürleyen gök şimdi fersiz Yağmur Hasreti çekilen nur Toprağın kadrinden seninle durulur Nesiller Şefkatten çok azadeler Dirliği bilmeyen beyhude geçinenler Teknik Koymadı kimsede mertlik Metelik kurşunları sıktıran kahpelik Söyleyemem Sana halimi arz edemem Senin mefkûren, sürur içinde bir dem Üzemem Seni soysuzluğa şahit Edepsizliğe zabit ettiremem çekilirim Kendimle Hasretin seninle ülfetine Sevginin vakfedildiği güzelliğin şevkiyle Vaktin Tecellisiyle, azmin Cehtin, sabrın toprağında olgunlaşmasıyla Sana Olan hasretim demim Ben kendi sessizliğinde yol alan bir âdemim Hamd Ederim, hükmü bilirim Kuvvetin sahibinde ben zavallı bir köleyim Zikrederim Fikirlerim niteliksiz bilirim Ben kalbin vuzuhunda itminan olan zadeyim Mustafa CİLASUN |
şiirin içeriğine de bakarsak fikirlerinin niteliğini görebiliriz kanaatindeyim
şükredelim halimiz mevlaya ayan...
şiire kocaman bir beğeni bıraktım...