SÜRGÜN SEVDAMellerimde kelepçe ayaklarımda prangalar aşk suçlusuyum sürgünlerdeyim ödüyorum sevgimin bedelini hüsranlardayım düşünme beni ne haldeyim üzülme sakın yine de seninleyim sararmış resmim kalsın sende hatıra eserimdir diyerek iyice sakla pişman olursan düşme peşime çekerim cezamı seve seve ağlamak yakarmak nafile dönülmez başa ne kadar istenilse de yaşam oldu artık çile uykusuz gecelerde kulaklarımda çan sesleri anlıyorum vakit öğleden biraz ötesi zaman durmuş yok bundan sonrası biliyorsun seni tanıdığım gün bir milattı benim için aşk tomurcuklarının yeşerdiği hayat bulduğu sensiz boşmuş yaşamım anladım gözlerinden aldım o ilk ışığı aydınlandı dünyam seninle mutluluk hiç de uzak değilmiş bana sevdim seni o çocuksu halimle nasıl da heyecanlanıp kızarmıştı yüzüm kaçırmıştım gözlerimi bir suçlu gibi ellerini ellerime aldığımda susmuştu dilim konuşamıyordum anlamsız kelimeler çıkıyordu sayıklar gibi dudaklarımdan ilk sözü sen aldın dinledim seni anlattın bana hayat hikayeni ne de çok ortak yanımız varmış dinledikçe kendimde buldum seni büyüyorken aşkımız gün be gün tükendik aniden baktık maziye aşk ve sevgiler olmuş yalan yüreğim olmuş talan yok tamir edecek ustası yalnızım yapa yalnız bu evrende soğudum aşktan da sayende oysa ne hayallerimiz vardı her yağmur yağdığında rahmet diyerek yürüdüğümüz şimdi sel aldı bitti rahat ol sevdiğim güneş yeniden doğacak açacak gelincikler ovada ve kavuşacağız biz bir başka baharda... Refik 08.12.2013 İstanbul |
ne hayallerimiz vardı
her yağmur yağdığında
rahmet diyerek yürüdüğümüz
şimdi sel aldı bitti
rahat ol sevdiğim
güneş yeniden doğacak
açacak gelincikler ovada
ve kavuşacağız biz bir başka baharda...
AŞK YÜREĞE KAVUŞAMAYINCA BEDEN NASIL DA SÜRÜKLENİYOR ORDAN ORAYA...
UMUTSA HER ZAMAN VAR AŞIĞIN DUDAĞINDA...
KUTLUYORUM...
SAYGILAR YÜREĞİNİZE...