Annem
Ben çoçukluğumu özledim,
annemin sobada pişirdiği ekmeği Üzerine sürdüğü terayağındaki lezzetini acıkınca doyduğum ekmeği,ikiye bölmeyi Sıcaktı anne yüreği kadar, sıcaktı annemin gülüşü gibi, Bana mutluluğu öğreten annem, sabremesinide öğretti Daha büyümedim ki anne deli çoçuğunum senin gözlerinde İçimdeki çoçuk ölmedi, hala yaramaz,şirinim sevince Film der bu çoçuk izlersin, sonunu beklemez gülersin Çok kızdırdığımda terlik atar döversin, her şeye rağmen benim annemsin Seni hiç kırmadım anne, ne de kimsenin canını yaktım Annenin vurduğu yerde gül biter, bunuda sayende öğrendim Önceyi yürümeyi öğrettin, sonrada alfabeyi ve sevmeyi, Hayata dair ne kadar güzellik varsa hepsini senden öğrendim,iyi varsın anne! Turgay Kurtuluş |