HEY GİDİ GÜNLERHer türlü yolu denedim Ne yaptım,ne ettiysem Beceremedim,sensiz yaşamayı Uğraşlarım,çırpınışlarım Hep sensizlik limanına çıktı Göz pınarlarım kurumadı Yüreğimdeki yangın sönmedi Hey gidi günler hey Kıpır,kıpır Yerinde duramayan Yedi düvele kafa tutan Kasırgalara meydan okuyan Bastığı yeri tir,tir titreten İri cüsseli adam,yani ben Bir mum gibi eridim Ufaldım,küçücük kaldım Kabuğumdan çıkamaz oldum İMBAT rüzgarlarından bile Korkar oldum...? Aylar sonra,ilk kez dün KONAK-KARŞIYAKA Vapuruna bindim Hep tanıdık simalara rastladım Bir zamanlar dostlarımdı Arkadaşımdı bir çoğu Hiç biri tanıyamadı beni Hiç biri selam vermedi Halimi,hatırımı sormadı Hey gidi günler hey Bu kadar değiştim mi? Bu kadar eridim mi ben? Dinmeyen göz yaşlarım Sağanağa dönüştü Ağladım,ağladım... Göz yaşlarımdan Deniz kabardı sandım? Korktum Vapur batacak sandım? Hey gidi günler hey Dün yanıbaşımda olan Boynuma sarılan sen Bugün,yabancı kollardasın Bir sonradan görmenin Kadınısın? Sevgim beş para etmedi Şairliğim Hiç bir işe yaramadı Ettiğin yeminleri unuttun Verdiğin sözleri tutmadın Beni kahreden bu oldu İşte böyle EGELİM Bu benim Son çırpınışımdı Yine sensizlik limanına çıktım Bugün,senin kentinde Vapurlarda,Trenlerde Otobüslerde,Cafelerde Aklıma gelen tüm yerlerde Otuz yılık aşkı,seni aradım Senin için,gözyaşı döktüm Senin için Bu satırları yazdım Yarın ver elini,KÜTAHYA Diyemiyorum,diyemiyeceğim KÜTAHYA YA varmaya Ömrüm yeter mi? Sanmıyorum,EGELİM Sanmıyorum,sanmıyorum |
Hasret çok ince işlenmiş dizelere
dokunsan ağlayacak gibi şiir
çok güzeldi
Sevgi ve hürmetle