Ay pencereden bakıyordu
Ay pencereden bakıyordu
Ay pencereden içeri bakıyordu Seni gördü sere serpe yatarken Ve de sessiz, sessiz ağlarken Okşadı bedenini baştan aşağı Bir ürpertiyle dolup taştın Dondu kaldı bakışların da Gözündeki yaşlar ve Bir kadın ağlıyordu yatağında Terk edilmişliğin acısıyla. 07.12.2013.Cumartesi Tuğrul Ahmet Pekel |