KISKANIP DURUYORUM
Güneş kayboldu birden gökte bulutlar koyu
Gülü dikenden bile kıskanıp duruyorum Artık selamın bile gelmez oldu gün boyu Ben seni benden bile kıskanıp duruyorum Kendimi avutacak senaryo kuruyorum Bir kere kalp özüne düştü kıskançlık kurdu İnce karın ağrısı koca bedeni yordu Kıskandığım tüm diller sana kardeş diyordu Yorgun bedenden bile kıskanıp duruyorum Kendimi avutacak senaryo kuruyorum Kimi gizli kapaklı kimisi ayan beyan Hançer pençeli şüphe ruhumu tırmalayan Senin çıplak tenini sarıp da sarmalayan Mor elbisenden bile kıskanıp duruyorum Kendimi avutacak senaryo kuruyorum Irmağı ters etmişim sana akmasın diye Güneşi perdeledim teni yakmasın diye Gözlere mil çekmişim dönüp bakmasın diye Seni ben senden bile kıskanıp duruyorum Kendimi avutacak senaryo kuruyorum İbrahim COŞAR |
Sevgiden kaynaklanan kıskanmayı güzel anlatmışsınız
Tebrikler.
Sağlıcakla...