para para para
bırak yakamı yapıştın kaldın üstüme
ipekten enterimisin atamadım bir türlü düşünmeden bir gece yarını yatamadım bir türlü boşa koydum dolmadı,doluya koydum almadı ben senin içinden çıkamadım bir türlü otuz yıl oldu tanışıklığımız dönme dolap gibi hep dolanırız dört mevsimde baharı ararız sen beni ben seni anlamadık bir türlü varlığına doydurmadın,yokluğunu unutturmadın seninlede sensizde olamadım,bırak yakamı seni görünce yüzüm güler etrafımdakiler bayram eder gülmedi*anladım gülmiyecek bana kader bilirim bir ben değil binlercesi aynı çileyi çeker kiminin elinin kiri kiminin alın teri kefenin yokki cebi nedendir bilmem seninle biz sevişemedik bir türlü aza tamah edemedim çok iken değerini bilmedim uğruna gençliğimi verdim yaşlandım hala murad eremedim yapıştın kaldın üstüme kene gibi söküp tenimden öldüremedim... 28 temmuz 2013 nazlı ören |