Umutlar Yitik Aslında
Bu akşam dokundun yine içime
Bir Film gibi geçti gözlerimden gözlerin. İçimi ısıtan bir İstanbul soğuğuydu kış. Sanırım biraz çaresizliğin limanıydı hayallerim Kimsesizlerin yurdu gibiydi şiirlerim ve ben Kalabalığın içinde kimsesizce sığındım yokluğuna.. Bir şahit vardı aşka dair yaşanmışların Yaz gelince eriyip gitti oda herkez gibi şuursuz gidişlerle.. Hadi gel kavgalar edelim yine. Üşüyelim ıslanmış bir paltonun altında Bir halk pazarı tezgahına serelim hayallerimizi Yıllar geçse de üzerinden Dün gibi işlenen yaşanmışların tadını ve acısını dökelim yüreğimizden. Ve sarhoş olalım yitik umutların karamsar anılarıyla.. |