A BLOK 7. KOGUŞA
Bugün sabah heyecanla uyandım
Yüreğimde ılık bir şey vardı Belki özlem Belki de hasretti Yâda kavuşmanın sevinciydi Farklı bir gündü Çünkü bugün bayramdı babam Büyüdüğümü hissettim Kendimce kararlar verebiliyordum Yine bu bayramda, Ya sana gelecektim, ya anneme gidecektim Parmaklıklar arasında gözlerine bakıp Beni düşünme baba ben iyiyim Sana bir şeyler getirdim diyecektim Yâda çiçekçiden bir karanfil alıp Hüzünlü gözlerle anneme gidecektim Evet baba İkisinden birini seçecektim Üzülme babacığım Seni çok ama çok seviyorum Ama anneme gitmeye karar verdim Ne olur bu kararım üzmesin seni Babacığım Ben anneme gittim. Göz göze gelemedik ama Uzun uzun konuştuk Bizleri çok özlemiş Yalnızlıktan çok sıkılmış Her akşam başucuma geliyormuş Beni öpüp kokluyormuş Ama babacığım Giderken gözyaşlarına boğuluyormuş Sizlere hiç dayanamıyorum Ne olur beni de yanınıza alın diyor Ne dersin babacığım olur mu? Sende sallanan ipin ucundan kurtulunca gelirsin Sen ben ve annem Ne güzel olur değil mi? Bir ara etrafıma baktım Hava karanlık, ay gün ışığı gibiydi Üzülme babacığım hiç korkmadım Annemin mezarına sarıldım Topraklarını avuçladım Ardıma baka baka eve geldim Ama babacığım yarın yine gideceğim Okul çıkısında. Kızmadın değil mi babacığım? Söz veriyorum sana Tatilden sonra sana geleceğim Parmaklıklar arasında değil Açık görüşte sana sarılıp öpeceğim Kucağında yanaklarını yumruklayacağım Yüzünü okşayıp derin nefes alıp seni koklayacağım Sonrada gardiyan amcalar izin verirse Beraber evimize gideceğiz Kızma babacığım Yalnız durulmuyor siz olmadan korkuyorum Bazen yüreğim acıyor. Dokunsalar ağlarım Zemheri ayındaki kardelenler gibi. Hissediyorsun değilmi Babacığım Annem gibi. Sizi çok özlüyorum Babacığım. |
icime paranparca huzun doldu
basarilar dillerim