SEYRÜ-SEFA
SEYRÜ- SEFA
Cennetten gelen insan, sever, güzeli ve iyiyi Bilir, sevgi ekerse, mutluluk biçecektir İnsan itilip kakılmaya değil, sayılıp, sevilmeye layık İnsan olan düşünmez kötü, düşünen insan olamaz Cennetten kovulmaya sebep iblis, bil düşmanını, verme geçit İblis siz dünya da, cennet Bir bebek, birde veli, iblisten uzak, ikisinin de dilinden dökülür bal Rabbın yarattığı, her şey çok güzel Zira gönül ondan, göz ondan, şükürden dilim aciz Zamansız ve mekan sıza hayranım, ölsem ne gam, Aklımda sen, gönlümde sen, yanımda sen Mekanın ve zamanın ne önemi var, Neye, nereye baksam sen, seninle sende olan ölmez, Eder, seyrü-sefa.. EMİNNUR ACAR. |
İnsan olan düşünmez kötü, düşünen insan olamaz
bugün yaşadığım bi olayı paylaşmak istedim şiirini okuyunca.şehrin merkezinde çalıştığım iş yerimin penceresinden dışarı seyrediyorum,yedi sekiz yaşlarında bi çocuk,çöp bidonundaki kağıt karton parçalarını almaya çalışıyor ama içine uzanmaya yetişmiyor kolları,içine sarkıyor belide kadar alıp dışarı atıyor sonrada onları düzeltip tahta bi kasaya yerleştiriyor muhtemelen kendi icadı olan tekerlekli bi kasaya yerleştirip sürükleyerek götürüyor,etrafında geneli zengin işyerlerinin olduğu bir semt ve benden başka bir sürü insan bunu görüyor,
halbuki onun yaşıtları ya okulda yada oynuyor,belkide annesinin yanında nazlanıyor.okadar etkilediki bu olay beni,
işde canım insana hatta çocuğa verilen değer,halbuki o çocuk bizim.o seçmedi bu hayatı o seçmedi fakir bi anne babayının evladı olmayı,
keşke herkes düşünebilse ve uygulayabilse senin yazdıklarını.