Günlerden birgün,Nasreddin Hoca
Çıkmış ağacın,bir dalına
Eline almış,keskin bir balta
Oturduğu o dala vurmaya

Oradan geçen kimsede ona;
Düşecen demiş,şimdi Hoca’ya
Hoca da bakmış,ters ters adama
Yine de öpmüş,yeri sonunda.

Madem ki demiş,şimdi de bana
Ne zaman ölcem demiş adama.

İşte bu bizim tatlı dilli,güler yüzlü
Aksakallı,Nasreddin Hocamız.

Fıkrasıyla bizi hep gülüp geçiren
Kendini bilmişlere,dersini veren
Şu yalan dünyayı,bize sevdiren
Nasreddin Hoca’yı kim sevmez.

Günlerden bir gün,Nasreddin Hoca
Gelmiş gene bir fikir aklına
Bir tasa koymuş,yoğurtlu maya
Göle kaşıkla yoğurt çalmaya

Toplanmış herkes,birden oraya
Dalgaya almış,gülüp Hoca’ya
Hoca’da dönmüş,gülüp etrafa
Yine de yapmış,işi sonunda.

Bilirim bende,böyle tutmaz ya,
Günün birinde der,ya tutarsa.

İşte bu bizim tatlı dilli,güler yüzlü
Aksakallı Nasreddin Hocamız,

Fıkrasıyla bizi hep gülüp geçiren
Kendini bilmişlere,dersini veren
Şu yalan dünyayı,bize sevdiren
Nasreddin Hoca’yı kim sevmez...