VEDA
Sözler bitince söyleyemediklerime değil
Biçare gönlümde çaresizliğime yanarim Tarumar gecelerimin karanliğina değil sensiz geçen gecelerimin karanliğina yanarim Bu gece sen varsin karanliğimda efkarim bugecede düngece gibi olmayacak sabahim dökülen gözyaşlarim yaprak misali sonbaharim sensiz geçecek günüm lakin olacak karanliğim esir alacak küllenmiş anilar ruhumu bedenimi yanip sönmeyen tütün misli bakamadiğim gözlerinin elasi alip götürecek beni sonra olacaksin çıkamadiğim enkazim şehrin kalabaliğinda sensiz derbeder mühürlü kalbim seni arar seni bekler şarap misali her gecem karanliğim seni aramakla seni beklemekle sensiz geçer sen benim gözyaşim sebebim bilmedin seni ne çok sevdim rüyalarimdaki prensim sordun ama söylemedim aslında hep sendin gözyaşim sebebim kaderin nihayetine kavuştu oldun şimdi çok mutlu belkide sevdin bir avuntu tek tesellim şimdi bu oldu |
şiir kaldıkça eskiyor mu acaba?
yarım yamalak okuyabildim.
yorumlar da ilginçmiş o yıllarda...