GÖNÜL PERÎŞÂN.. (SARICAKAYA-27.KASIM. 2013)

Kendinden başkasın görmüyor güzel;
Tarağı tanımaz zülüf perîşân…
Çilesin çekmeyen yazıyor gazel;
Vezini bozulmuş redif perîşân..

Tatlı dil, güler yüz fakîri avrat,
Firensiz evlattan evler harâbat..
Vicdanlar körelmiş, duygular bayat;
Hâne-i vîranda herif perîşan

Yatakta-yorganda kalktı besmele;
Meydanda geziyor türlü hergele..
Câhiller fetvâyı basıyor hele;
Feryâdı duyulmaz ârîf perîşân..

Câmiye rağbet yok; rağbetler maça;
Gençlerde kolyeler döndüler haça;
Görevi din olan top atar taça;
Mahreçten çıkmayan elif perîşân…

Sefahât açıp ta okuyalım bir;
Dertten yanmayınca yazılmaz şiir;
O günden bu güne yunulmaz mı kir?
Sedâsı boğulmuş Akif perîşân..

Haysiyet ve şeref taç idi serde;
Üç pula satılmaz idi her yerde;
Şerefsiz şerefler kâm alır şerde!!
Şerlerde aranan şeref perîşân..

Hedef ti; giderdik kızıl elmaya;
Koşardık Allâh’tan rıza bulmaya;
Satılır rızalar iki dolmaya;
Gurbette akınsız hedef perîşân..

Millîden ne varsa sıktı pranga;
Zehir verdi milim-milim şırınga;
Tuvaletler oldu alafranga;
Tahâret görmeyen kenef perîşân..

Üretir mü’ellif eserlerini;
Onarır toplumun hasarlarını,
Dallı Mustafa’nın kusurlarını;
Raflarda mahzûn te’lif perîşân..

MUSTAFA SUNA(DALLI MUSTAFA-ORTA SAKARYA VADİSİ HALK ŞAİRİ)