UTANIYORUM SEVDAM
UTANIYORUM SEVDAM
Tutuyorum kendimi tutabildiğim kadar Susuyorum öylece susabildiğim kadar Bakıyorum uzaktan görebildiğim kadar Utanıyor gözlerim akan gözyaşlarımdan Ölmekten bir farkı yok senden uzak yaşamak Ey ölüm al koynuna istemem burda kalmak Yarin haram tenine buzdan elini tutmak Utanıyorum sevdam utanıyor kalbimden İnsaf eyle ey ölüm bırakma gel al beni Gel artık Azrail’im bekliyorum ben seni Korkmuyorum göçmekten al günahsız bedeni Utanıyor bu kalbim seni seviyor diye Hayallerim savruldu düşen yapraklar gibi Rüzgarlarda uçuşan ipek saçlar misali Bitti bir anda bitti hayat elinde gitti Utanıyorum sevdam ismin düşmeyen dilden. Hanife Küçük 26/11/2013 |