İÇİM ACIYOR
Dışarda soğuk,kar,yağmur var
Kendini,düşünmez olursun artık. İçin acır,burkulur yüreğin. Kaderlerine terk edilmiş, Bizim insanlarımız. Orada çaresizlik içinde, Yorulup gidiyor, yürekleri. Ders aldık deriz,olandan bitenden Ne derseniz deyin İnsanın içinde sevgi yoksa, Düşünmez hiçbir şeyi, Kendinden başka. Yüreği acımaz onların, Çünkü onların dünyasında, Sadece sahte şeyler vardır. Ellerinde olanı vermek istemezler. Nereye götüreceklerse ? Götürsünler de görelim. Kara toprak alırda anlamazsınız. Açın gözünüzü,yanlız siz yaşamıyorsunuz Şu dünyada size kalmaz hiç birşey, Sevginizi dağıtın,çıkın karanlık dünyanızdan Yoksa yok olup gideceksiniz. Geriye yalnızca SEVGİMİZ kalacak !... eftalya_er |
bu çalışmasından dolayı