NE ZAMAN
Ne zaman elime bir kalem alsam
Sana seslenmek geliyor içimde ki yalnızlıkta Sana yeni bir şiir yazmak geliyor içimden İlham perileri camdan sen olup geliyor Ne zaman elime bir kalem alsam Ellerim titriyor gözlerim doluyor Ne zaman elime bir kitap alsam Aklıma geliyorsun kitap senle birleşiyor Ne zaman elime bir kitap alsam İsyan ediyorum seni bana anlatan yazara Bütün yaşadıklarımızı nasılda almış kaleme Ne zaman elime bir kibrit alsam Çaresizce bir sigara yakasım geliyor Yaşadığımız şehri gittiğimiz parkları, yakasım geçiyor aklımdan Ne zaman elime bir kibrit alsam Bütün karanlık geceleri , Sensiz gecen günleri yakasım geliyor Ne zaman elime bir fırça alsam Orman manzaralı bir ev çiziyorum Senide içinde görür oluyorum Sonra dağlara gülüşünü çiziyorum Ne zaman elime bir kadeh alsam Sabahlara kadar içiyorum bir alt sokaktaki meyhanede İçtiğim içkiler seni hatırlatıyor bana Elimdeki kadehler bir bir kırılıyor Bardağımdaki son yudumda bitiyor Ne zaman elime bir ayna alsam İşte o zaman ölümüm oluyor aynada ki suratım Alnıma acılan kötü kader hatları Dudaklarımın alkolden sararmış halleri YA gözlerim ? Korkar oldum gözlerimden aynadan kendime baktığımda Ne zaman elime bir ayna alsam gözyaşları içinde maziye dalıyorum Ne zaman elime bir kağıt alsam Durmadan yazıyorum gidişini yaşadıklarımızı Hatırlar mısın bir gün utanarak sevdiğimi söylemiştim İşte onuda yazmak istedim belki bilmek istersin diye Ve ardından sadece sen diye başlayan onca şiirler yazdım Ne zaman elime bir mendil alsam Durmadan saatlerce ağlıyorum yalnızlığıma Arkama bakmadan gidesim geliyor Ne zaman elime bir mendil alsam Halay başı olup kendi benliğimde yokluğuna ağlıyorum 25/11/2013 |