EY KALEM!Günlerdir uyuyorsun, şiir yazmadın kalem! Dilimde sürünceme içimden gelen kelam Meraktadır dostlarım alamayınca selam Gel giderelim merak, sanırlar ki yoruldun Söyle canım kalemim gerçek kime darıldın? Damlat mürekkebini beyazın zeminine Yine selam salalım dostların eminine Her yüzüne gülenin aldanma yeminine Gönül dostsuz olur mu başköşeye kuruldun? Doğru kullanmadık mı, yanlışa mı sürüldün? Hazır açıkta sayfan, hazır başında hokka Hadi başla yazmaya, sığın yaradan hakka Kabahatim var ise bilinsin düşsün takke! Doğanın kaynağından çağlar iken duruldun Hangi parmak kandırdı, hangi ele vuruldun? İnsafına sığar mı selamı kesip gitmek? Hiçbir kitapta yazmaz ansızın küsüp gitmek Var mı darağacında sorgusuz asıp gitmek? İnfaz veren yargıcın elinde mi kırıldın? Yoksa denize düşüp yılana mı sarıldın? Çok geceye sabrettim, çıkmadın ki sabaha Karanlık içe sindi, neden girdin günaha? Alıp başım gidersem bulamazsın bir daha! Kadim dostluk bu mudur tam ortadan yarıldın Kimin ayakaltına parça parça serildin? Bozuldu ahengimiz kalmamış ahde vefa Çarçabuk unutuldu birlikte süren sefa Böyle acı hüzünü yaşıyorum ilk defa Biraz ayıp oluyor durduk yere gerildin İllada rest diyorsan misli ile görüldün 25.11.2013 // Numan AKKOYUNLU |