ÖLDÜĞÜM VAKİT
ÖLDÜĞÜM VAKİT
Özde doğru sözde yalan Dünyamdan, Göçtüğüm vakit. Baş ucum geçmişim,Ayak ucum gelecek Dediğim vakit. Ne gereksizmiş Yarap, Tüm isteklerim Ruhum sadetine erdiği vakit. Kimine huzurdur,Kimine zulüm, Gizemli bir kapı,bedenim sürür Ardında yaşanacakları söyle kim bilir? Ruhumun bedenden göçtüğü vakit Önce şu bedenim güzel yunacak Sonra namazımı kimler kılacak Bilmem musalla da kimler duracak Ölüme yenik düştüğüm vakit Bedenim toprakla buluştuğunda Üzerime tahtalar dizildi o gün Ayak ucuma gelindiğinde Ruhum bu alemden giden olacak Birkaç zaman eş dost beni anacak Göz yaşında bir tebbesüm kalacak Bazen düşündürüp bazen yakacak Ebede gittiğim yılda bir vakit NURAN ÖZTÜRK BENLİ (Yalnız vardiyam şiir kitabımdan) |