İçim YoksulFakirlik değil benimkisi İçim yoksul Anne Yaralarıma her gece şiir döküyorum Kırmızı ,siyah mavi kalemlerle Okunaksız yaşıyorum hayatımı Anne Her sabah uyanır uyanmaz Daha fazla toz tutmasın diye Yüreğimin avlusunu gözyaşlarıyla Süpürüyorum bide -İyiyim ,çok iyiyim Anne sakın merak etme - İçimin sesine aldanma ama yinede dinle Tut elimden Çocukluğuma götür beni Bana bir beslenme çantası hazırla yine Yetişkin hüzünlerimi rafadan pişir ama bu kez Kendi kabuklarımı,kendim soyduğum yaralarım var şimdi Acıtmadan sevmeyi bilmiyor kimse |
Bazılarına düşük de olsa not verdim.
Ama bu şiiriniz şiirdi. Demek ki siz şiir yazabilecek birisiniz; o halde şiir yazınız...
Kısa ve alt alta yazılmış her şeyin (satırın) şiirsel olmadığını, bir araya gelince şiiri oluşturmadıklarını biliyorsunuzdur.
Öyleyse terk edin o tür emek harcamayı.
Eleştirdim. Belki acımasız geldi; ama olan buldu.
Özür dilerim. Selamlarımla..