Ölüm anıldımı tirtir titrer belli etmez
Lal olur diller konuşmaya gücü yetmez
Ürperir iliklerine kadar titremesi bitmez
Maglupdur hep ruh bedenden çıkmaz istemez

Vantuz misali yapışır ruh bedene nefis yetmez
Ahd ü peymanı var sanki hayırlı iş vadetmez
Ruzu şeb hep onundur sanki hiç ayırd etmez

Zail olacağını bile bile mal biriktirir
Ukbada o dünya malı sana neler çektirir
Lain ü gümrahtır haramlar biriktirir
Ümmette ülfet olur ürküme neye yarar
Mihman isek dünyada mihnet nereye kadar

Naçaram Ya Rabb çarem sadece sende
İlgarımız sana idi galu belada
Yadet gayri kul oldugunu ey nefsim sende
Ezel olan her yerde ve her bedende



Mehmet TUTAR

24-11-2013


Ahd ü peyman: Yemin etme, söz verme.
Ruz u şeb: Gece-gündüz, gece ve gündüz
zail olmak :Yok olmak, ortadan kalkmak
ukba: âhiret, öbür dünya, bâki olan âlem
Lain ü gümrah: Lanetlenmiş ve yolunu şaşırmış
Ülfet:Alışma, kaynaşma.Görüşme, konuşma. Dostluk, arkadaşlık
ürkümek(ürkme):Bir şeyden korkup sıçramak
Mihman:konuk olarak bulunmak
mihnet:sıkıntılı bir duruma katlanmak, sıkıntı çekmek
İlgar: verilen söz,ahd