Hüzünlü kederli yalnız duygular
Güneş doğsun ufuktan dilerim
Çok saygılar

Anlamsız bir hayat, keyif vermiyor
Duygularım adeta, kışı boranı yaşıyor
Biçare yüreğim, naçarlara gebe
Sabahlarıma güneş ne hikmetse, doğmuyor

Bakışlarım hayata, boş ve umutsuz
Duygu dağarcığım, yüklemsiz
Umut dünyam, çaresiz ve kimsesiz
Bir ömür geçiyor, amma ve lakin nefessiz

Bedenim benim değil sanki bir yerlerde, adeta
Rehine
Ben, bende değilim, ben kendimde değilim
Acep bilmem ki sebebi ne,

Bir yürek, isyanda, hesapsız kitapsız su dövülüyor
Havanda
Kaderin acımasız pençelerine takılmış bir ömür var
Ömr-ü ziyandayım,
Günüme güneş ne yapsamda doğmuyor

Aşklarım, sevdalarım, sümen altı, gözyaşlarım, boşa aktı
Kader, alın yazım bana, ne yazık ki hep kör baktı
Umutlarım hep başka doğacak şafağa, gıpta ile hep baktı
Hüzünler payıma düştü, dolu, dolu kucak açtı

Menzilim karanlık, yüreğim sarmış yalnızlık
Zorla, zoraki güzellik olmuyor,
Davam kalsın mahşere, yüreğim yaralı
İçin, için kanıyor
Ömrüm yalan riya yazıyor, yalnızlık kokuyor
Çünkü sabahlarıma, inadına güneş doğmuyor

Dilim lal olmuş, gerçekleri konuşamıyor
Dert bende, kara, bende, eğlenmez yâre bende
Yuvasız kuşlar gibi olmuşum perakende
Yanmışım, yıkılmışım, hep kendi içimde
________________________________Kimene?
Olmuyor, gardaş olmuyor, sabahlarıma, güneş doğmuyor

______Şair 67______
Ali Cemal AĞIRMAN



Ustaca yazılmış dizeler okudum
Usta kalemi engin yüreği ayakta alkışlıyorum
________________________________________________Saygılar