Fizan Gülleri SunsanHüznün pusu afaki karışır sorar sözüm Adıma gurur denmiş istesem de dönemem Bulanır rengim haki kırışır yorar yüzüm Saç yoluk aklar inmiş yiv buz olmuş inemem. Kaypak mevsimin kışın ne çoraplar örüyor Soğuk önüne katmış cendere dilin sorar Doyumsuz saki başın ne şaraplar kürüyor Yağmur yaşında batmış pencere yelin arar. De ki; beni sen kanat uzlaştığım melekle Vakti saadet seçsem bahsetsen solmaz erek Say ki inadım inat paslaştığım felekle Ölümsüzlüğü içsem bahşetsen olmaz yürek. Terki diyar düşümsün sorma soru yanılıp İstediğince yunsan bol yalanda çok kaydım Çürük azı dişimsim yorma duru sanılıp Fizan gülleri sunsan gönlüm üzre yok saydım. |