İSYANIM.....Kendimi hiç bu kadar berbat hissetmemiştim ruhuma yumruk gibi inen kederi bir kalemde tereddüt etmeden çoktan atmıştım içimden Ben hiç böylesi bir isyanı acılarla yoğurmamıştım yüreğim okyanusta dalgalar gibi öfkeli gelgitlerde boğulmamıştım meğer düşündüklerim kendime kabahat affı namümkün suçmuş bütün sevinçlerimi coşkularımı kabahatmişim oysa kapattım sanıyordum ütopik hayellere uzak düşlere ve senli anılara zamansız açmış erik çiçekleri gibi sert rüzgarlar döktü çiçeklerimi bu yüzden isyanım yüreğimde büyürken sen şimdi ben o eski ben değilim ruhum kirlendi gelgitlerle ben bende değilim peri feride ÖZBİLGE Ekim/2004/ Almanya |
Allah karşınıza hep iyi insanlar çıkarsın diyelim.
kutluyorum hem şiiri, hem yazan kalemi, hem onu tutan eli hemde ona yön veren yüreği,
esenlikler dilerim