Ellerin Elimdeyken
Sen benim şiirimsin katre katre buğulu.
İnce belli bardağı kıskandırır duruşun. Yaşadığın iklimler cismin ile kuğulu. Efsaneyi andırır saçını savuruşun. Çayıma dem olursun yokluğunda kimi dem. Hasretin bestesini damıtır sensiz demlik. Özlemi işler suya gamla nemlenen didem. Haramdır senin gibi bu fakire yarenlik. Sen nazın özündeki gülün usaresisin. Tevazu ikliminin sahilinde izin yok. Aslında biliyorsun derdimin çaresisin. Ne çare çaresize vuslatına izin yok. Vefa sana çok uzak Vefa’da yaşasan da. Adın güle bürülü gamzen sulardan berrak. Sen işlisin gönülde mazide ve de anda. Efsane bir nehir ol benim iklimime ak. Yak bütün gemileri sahilime gelince. Dönüşüne ihtimal sadece ölüm olsun. Eşlik et gülüşünle gönlümdeki sevince. Ellerin elimdeyken ömür kadehim dolsun. Ankara,16.11.2013 İ.K |
Sizce böyle yüzde yüz! Bende duble katılırım bu düşünceye! Hangisi daha ağırlıkta ama onu kestiremedim.
Beğendiğimi söylememe gerek yok!
Selam,Saygılarımla tebrik ediyorum.