KARDAYIM
Ben ne el, ne ayağım, ne gövdeyim, ne başım
Ruhumla başbaşayım, mor bir lalezardayım Bilirim bitmeyecek ölünce de telaşım Yer çökse, gök yarılsa, hep aynı mezardayım Çıplak geldim dünyaya çırçıplak gidiyorum Aklım, bilgim, kalbimle nefsimi güdüyorum Her nesne gibi bende gün be gün bitiyorum Kabrim gönüldür benim sanmayın ki dardayım Biri mal mülk sahibi diğeri dost sahibi Bir musalla taşında iki tabut, bir gibi Doyumsuz eşitliğin ölümdür müsebbibi Akçesi sevap olan garip bir pazardayım Ne paraya hırsım var, ne mala, ne de mülke Her kalbe kucak açtım, önem vermedim kürke Kalmışsa benden geri onurlu nam ve ilke, Ve de gönül sözlerim, demek ki çok kârdayım İbrahim COŞAR |