Mum ...
Söndürülünce bütün ışıkları şehrin
gece suçunu itiraf etti yıldızlara oysa ellerinde çok günah birikmişti silkeleyince anladı o olmadığını bulamadı aradığını, belki de buldu ne farkeder -ki sonu yine aynı sonu yine delilik sonra bir kurşuni ecel açtı kendine şöyle süzdü bir etrafı, aynı yine bıraktı çocuk olmayı bir süre renksiz kalmış bu toprağın zamansız düşlerinde yürüdü -ve anladı gülmek (de) ağlamak (da) aynı ne farkeder -ki yine aynı son hep aynı film hep aynı delilik ... |
Hoş şiir
amaaa
"gülmek te ağlamak ta aynı " "te, ta" yı, "de, da" yapıver e mi?