Dilim Vazgeçsede Yüreğim Vazgeçmiyor İşte Senden ....

Sen oturmuşsun divana yeşil gözlerin bende
Ben kolumu kaldırıp yaslamışım başımı göğsüne
Ürkek bir kuş gibi sokulmuşum kokunu çekerek içime
Bir öpücük kondurmuşum hınzırca boynuma sevgiyle

Ellerim bulmuş ellerini yıllarca hasretmişçesine
Dayamışım kulağımı sevgimle atan kalbine
Yaramaz küçük bir kız gibi saçlarında elim
Karma karışık ederken o çok sevdiğim kır saçlarını sevdiğim

Bakmaya doyamadığım yeşil gözlerinde asılı kalmış gözlerim
Kendimi görmüşüm duruluğunda gözlerinin
Sarılmış kollarım boynuna canım diyerek
Dudaklarım bulmuş dudaklarını kış günü yiyecek bulan serçe misali

Başım dizlerine düşmüş sonra toprağa düşen yağmur damlası gibi
Ellerin yüzümde dolaşmış
Yavrusunu incitmekten korkan ama cümle aleme karşı koruyan bir aslan misali
Nadide bir mücevheri okşar gibi okşamış saçlarımı ellerin
Yüzünde dolaşan ellerimi tutup öpmüşsün avcumun içini

Sarhoş etmişsin beni sevginle mutlulukla
Anılarımızla girmişsin düşüme
Mutlu bir tebessümle uyanmışım yine
Ama boşmuş yastığım sen yokmuşsun yanımda

Düş gibi masal gibi yaşanan beni ben eden bir sevdaydı yaşananlar
Ne güzelmiş seni ve senli anları düşünmek
Bunca yıldan sonra o günlerdeki mutluluğu bulmak
Söylermisin ey eskimeyen sevgili yar

Ben nasıl ve kimde bulayım sende bulduklarımı
Kimsenin kolunu kaldırıpta göğsüne yaslanmak içimden gelmezken
Gözleri senin gibi sevgiyle bakmazken
Ben nasıl özlemeyeyim seni ve senle yaşananları

Nasıl saklamayayım kalbi,min en değerli köşesinde
Düş gibi bir sevda yaşamışken
Nasıl kabul edeyim içi boş sevdaları
Dilim vazgeç sede yüreğim hala vazgeçmiyor senden sevdiğim vazgeçmiyor yeşil gözlüm..... ZİYA ARABACI



Selin Arabacı