KADER BU DEDİLERNe yoklukları yıkadım kirli sularda üstüm pırtık elbiselerimleyim yırtık çoraplarımı saydım yine işe yaramayan delik ayakkabılarımı gördüm gizlice tozlu şapkamı vurdum yere yine beni bekleyen dostları gördüm cepleri delik kırılmış gönülleri dinledim tek tek tamiri mümkün olmayan ne yoklukları yıkadım kirli sularda seven insanları gördüm parklarda yapayalnız ödenmeyen faturaları yırtıp attım yine sensiz gecen gecelerimi de saydım incinerek yalnız dola şan yıldızları izledim boynum bükük ne sular içtim süzerek ay ışığında yalnızlığıma küstüm içim buruk kader bu dediler meleşen kuzuları dinledim yıllarca soğukta ağlaşan kuşları da dumanı tütmeyen bacaları da gördüm ne yazık işte yokluk kader bu dediler Behçet Bük [email protected] |
Kader bu değil. Dolayısıyla bu kader de değil.