serçe
daldan düşmüştü yere
bir serçe yeni yetme kanatları ufacık bahardı gözlerinde umut dolu bir ışık çakmıştı birdenbire kurt iri dişleriyle çıkagelmişti işte avazları duyulmaz uzakta kaldı zaman kaçıştı soldan sağa aradı bir küçük oyuk kurt’tan kurtulmuştu ki düştü tilki diline çırpındı birkaç heves kalmıştı bikaç soluk son bir umut ile baktı düştüğü yere ne baba vardı göçmüştü ana artık umutsuz düşler gördü yem olurken tilkiye bir beyaz kanat vurdu doğmuştu güneş yine. |
Tebrik ederim,sevgili Münir.Saygılarımla.