0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2870
Okunma
Umuda giden yolda yürürken yakalandım umutsuzluğa…
belki buydu beni yıkan,yorgunluğuma
sebep olan..
Hayal kapılarını araladığım anda esen bir rüzgar,
çarptı suratıma o kapıları
ve her şey yarım kaldı..!
Yoluna durmadan devam eden tek şey vardı;
o da gözyaşlarım!
Gülmek mi?Onu çoktan unuttum…
Uzaktan sevmelere,
acı çekmelere,
yorgun ve durgun olmalara alıştığım gibi,
onun yokluğuna da alıştım..
Küçücük yüreğimde yaşadım bunları
.Her zamanki gibi yine yalnızdım…
Yalnızları oynadığım bugünlerde
başımı dayıyacak bir omuz aradım da bulamadım..!
Bu yürek artık zorluklara dayanamıyor.
Acı çekmeler ağır geliyor da sesini çıkaramıyor!!!
5.0
100% (1)
