HÜZÜN KOKUYOR
Sen gidersen,
Kalem kırılır heceler yas tutar. Şairin miadı dolar şair ölür Kan damlıyor kalemden şiire Bülbül figan eder durur güle Hüzün kokuyor aşkın yerine. Gittiğin yerde boyun bükme Ölüyorum diye hayatta küsme Rahat ol canım yolları süzme Kurtuldun benden fazla üzülme Gözyaşları süzülmesin yüzünde Bülbül figan eder durur güle Hüzün kokuyor aşkın yerine. Sen yaşama sebebimdin Şimdi ise ölüm nedenim Acı ile çürüyecek bedenim Olmayacak bir gömenim Bülbül figan eder durur güle Hüzün kokuyor aşkın yerine. Git gelme ne olursun Canımın içi bir tanem Hep şiirde ölümsüz kal Şiirlerimde ki ilham perim Allah’ımın bana lütfü Bülbül figan eder durur güle Hüzün kokuyor aşkın yerine... mehmet emin dağ 08/11/2013 |