AĞAÇ VE ÇOCUK
Baharla birlikte su yürürdü dala
Dallardan yapardık çeşit çeşit düdük Ağaçların dalları ana kucağıydı Ağaç dallarında sarkarak büyürdük Kargalar dikerdi cevizi toprağa Yarını bilmeden büyürdü umutlu Cevizin altında oturmak zararlı Olduğunu bilmez otururduk mutlu Ağacın üstüne kış yorgan örterdi Baharı beklerdi sessiz sedasız dal Son cemre düşünce toprak ısınırdı Yeryüzünde bayram, ağaçta bin bir hal. Ağaçlar hayvanlar hepsi birer dostu İnsan savaşmazdı toprağın oğluydu. Topraktan gelir toprağa giderdik Yaşadığımız vatan Anadolu’ydu Mehmet BULUT |