YÜREĞİM

Sen salındıkça,
Yürekler hoplardı.
Asfalt ağlardı,
Topuk vuruşlarından.

Sesine bülbüller susardı,
Gül solardı utancından,
Selam dururdu hayat,
Hayat susardı.

Mahallenin gözdesiydin,
Sana aşıktı herkes,
Rüzgâr savurdukça eteklerini,
Yürekler davul çalardı.

Gam,keder kalmazdı kimsede,
Sen güldükçe,güller açardı.
Pencerende kalırdı gözlerimiz,
Güneş batınca,sen doğardın.




Sen doğarken gün batınca,
Gönüllerde fırtına estirirdin.
Serinlerdik gölgende,
Anlasana,aşıktık sana.

Aşıktık bütün mahalle.
Gözlerimizi kaçırırdık birbirimizden.
Kokunu nefeslerdik gizlice,
İç çekerdik,içimiz erirdi.

Sen gittin gideli,öksüz kaldı mahalle.
Boynumuz büküldü öksüzlüğümüzden.
Seni bulabilmek,en büyük sevdamız.
Kime baksak seni görüyor gözlerimiz.

Unutacağız bir gün seni de.
Hep unutmadık mı gidenleri?
Yürek sızısı kalacaksın içimizde.
Hoşcakal dünya güzeli,hoşcakal.

Barış Ozan ZEYREK
08.08.2013/Mudanya