İnsan, ölümsüzmüş gibi tutunmalı hayata, yarın ölecekmiş gibide onarmaya telafiye zamanı yokmuş gibi de kırmamalı elinin dokunduklarını... Saçlarımız ağaracak, dökülecek, sesler kesilecek, tanıdık simalar azalıcak, ama hayat yormayacak telaşıyla, doyulmazken yaşamaya, gidişler nasıl doğal sayılacak... Aynı temayı işleyen sevdiğim bir şiirm var, bir kaç dizesine size armağan olarak sunuyorum. İyi yürekli; Teyzecim :)

Yorgunum!
Gidişlerinde, dönüşleri varmış...
Adımlarım yavaşladığında anladım.

Tenim kırmızıyken,
Adımım tazeyken,
Doğmak kadar masum değilmiş,
Yaşamak...

Yaklaşmışken yolun sonuna;
Balçıklar sıvanmış paçama.

Yüzüme çarpan ılık nefesler,
İlk okşayanlar saçlarımı;
Çoktan yol almışlar,
Varmışlar;
Ölüm denen,
Yaşamdan sonra gelen,
Bilinmezlik diyarına...

Geçmiş zamanı kullanmak,
Zor geliyor
Yüreklere...
Acıtıyor belkide,
Yaşanmış acıları anmak.

"Annem yeşili severdi,"
"Bu babam'ın türküsüy-dü..."
Demek, dudak bükerek.

Beden ufuktan kaybolunca,
Çürümeye yüz tutunca,
Bitmiş mi oluyor vasıflar?
Ne kadar tükensede yüreğimde ki umutlar,
Onlar halen;
Anne ve baba...

Devamı var ama abartmayayım dedim. Çok anlamlı ve hala yaşama aşkıyla dolu olan filiz gibi taze bir şiirdi. Yüreğinize sağlık, hep burda olun...

aynen katılıyorum
tebrik ederim...

çok güzel ve çok anlamlı bir şiir. yüreğine sağlık

Sevgili öğretmenim,
Deftere hoşgeldiniz !

Sizi burada okumak ayrı bir zevk.

Güzel okuyuşunuzdan büyük hayranlıkla dinlediğim şiirlerinizden birisi...

Çok önemli bir öğreti değerinde.

Ve serbest şiirde hayli zor yakalanan bir ahenkte, tatta...

Eğitimci olduğunuz nasıl da belli.

Eğitimci bir şair...
Şansımız bizim !

Sevgi ve saygılarımla değerli hocam...

güzel bir şiir kutlarım..

İnsan,
Asla korkmamalı yaşlanmaktan
İnsanca yararlanıyorsa akıp giden yıllardan.
Gelindi, gidilecek. Başka yolu yok.
Ancak son gonk vurmadan yapılacak şey çok:
Diyorsak ki güzel şeyler söylensin arkamızdan
Başımızdaki taşın gölgesine sığınmadan,
Korkmalıyız o zaman sevgiyi unutmaktan,
Ya da iyiyi, doğruyu, güzeli görmekte geç kalmaktan.

Doğru söze ne denir..tebrikler

İnsan,
Asla korkmamalı yaşlanmaktan
İnsanca yararlanıyorsa akıp giden yıllardan.
Gelindi, gidilecek. Başka yolu yok.
Ancak son gonk vurmadan yapılacak şey çok:
Diyorsak ki güzel şeyler söylensin arkamızdan
Başımızdaki taşın gölgesine sığınmadan,
Korkmalıyız o zaman sevgiyi unutmaktan,
Ya da iyiyi, doğruyu, güzeli görmekte geç kalmaktan.


doyasıya yaşamanın kıymetini ancak hastalanınca ya da yaşlanınca anlıyor insan. genç ve sağlıklı arkadaşlara duyurulur. sevgilerle hocam.