AlkımGöremeyişimiz yedi rengini Kamaşması mıydı gözlerimizin Parıldayışın. Mahcupluğun muydu Bulutlar ardına saklanışın. Işıklar mı seni okşadı geçti yağmur Yoksa o ışıkları sen mi yıkadın Varamayacaktık farkına yedi rengin Eğer onu damla, damla yıkamasaydın. Hep altından geçmekti emelimiz Ne dilersek olurmuş muradımız Ya biz hep yanlış yerdeydik; ya da İçindeyken sen bize görünmezdin. Ama şimdi… Aşığım, sevmeyi de öğrendim Her defasında tutup yakalayabiliyorum seni Ellerimle, çiçek buketlerine düğümlüyorum Yedi rengini. İtirazın da yok biliyorum; alkım Çok yakışıyorsun sevdiğimin ellerine. Metin Soydeveli |