Çiçek Dili
Seviyor musun,
Sevmiyor musun Diye sordu çingene. Ne ilk kez soruyordu, Ne de cevabı merak ediyordu. Uzandı, Pembe bir karanfil aldı. İçtenlik dedi, Yanına pembe gül giderdi Lakin yok bende. Gönlüm senindir derdin, İçtenlikle. Gülün kırmızısı var, Var da bu pek cüretkar. Diyerek Tutuşturdu elime çiçekleri, Gönderdi beni sevdiğime. Vardığımda Onlar söyledi Söylenecekleri, Onlar koklandı, Onlar öpüldü. Baş köşeye onlar kondu, Soranlara ’’Bir hayranımdan’’ dendi. |