YILLAR ÇOK YORDU BENİYıllar Çok Yordu Beni Sırtımda taşıdım sanki, yıllar çok yordu beni! Ne, günler geçmeyi bildi, ne saatler yürüdü... Ne öyle bir dost aradı, ne biri sordu beni! Yar olmadı felek bana, şans hep ayak sürüdü... Güneş dersen, sattı beni, bulutları kazandı... Sırılsıklam oldum her an, mevsimlerim hazandı! Sevinçlerim çok olmadı, tek tük, yani bazandı... Dapdaracık sokakları kara duman bürüdü... Güzellikler geldi geçti, biri dönüp bakmadı! Açtım talih çeşmesini, tek bir damla akmadı! Koşmak istedim peşinden nasibim bırakmadı. Bir tas için düşe kalka, tabanlarım çürüdü... Her çeşmeye bir tas koydum, dolmadı hiç birisi! Bulun dedim kara bahtı, "ölü ya da dirisi..." Geldi kısmet, tam kapıma, hemi de tam serisi; Bu kez felek kalan ömrü sıyırarak kürüdü... Ayinesi iştir şahsın, dedim ki; lafa bakma! Berrak pınarlar gibi ol, sakın bulanık akma! Sarıl ihlas ile Hakk’a, doğru yolu bırakma! Hakk yoldan ayrılanların kalp gözleri körüdü*... Antalya-2013/11 SÖZLÜK: ayak sürümek: verilen bir işi ağırdan almak, isteği ile gitmemek... (*): körüdü: kör idi...kördü...(Türkiye Türkçesi ağızları...) Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: Dut yaprağı misâli hâl, tırtıla âşık olduk, Kemirdikçe damarları, söze dolaşık olduk! Şimşir idik dağ başında, yontulup kaşık olduk! Harfler ile hemhal olan, gönül gözüm yürüdü!. İnceden bir sızı sandım; yok, değilse ne âlâ, Hava kıvancı değişti, yaprağa düştü sıla, Yapraksız dallar hüznünü, paylaştı toprağıyla, Toprağın bağrından geldik, o’nun olduk; *mürüdü!..................kadiryeter |
Kutlarım
Yüreğinin sesi daim olsun dilerim