Yâr’in GözleriSensizliğin en gösterişli anıydı Güneşin kızıllığındaydı hayâlin Yokluğun sinemi sarmıştı Vurulmuşluğumun sonuydu gidişin Ağaçlar yalnızlığa yaprak dökerdi Bense gözyaşı döküyorum ardından Bana da dertlerimden huzur gelir mi Kışın ortasında beklediğim bahardan Hasretini günlerce yüreğime sardım Kokunu çektim içime sana vardım Yosun yeşili gözlerini güneşe Adının güzelliğini bulutlara yazdım Git derdim savunmasızca geceye Yalnızlığımla beni meşgul etme Ben yârin gözlerinde takılı kaldım O’nsuz düşlerimi ziyân etme... Tuğßa ßaL |