Ne içinde yaşadım ne dışında dünyanın...
Ne içinde yaşadım ne dışında dünyanın
Kendimce hayat sürdüm çabaladım bikarar. Kıymetini bilmeden güzel olan her anın Kalben pişman olsam da pişmalık neye yarar. Saçım bembeyaz oldu gözlerimde morluklar Yüreğimde suskunluk bedende yorgunluk var Geçip gitti bir ömür yıkıldı duvar duvar Dalar gider gözlerim o gençliğimi arar. Şimde daha dertliyim daha bir yapayalnız Sebebpsizce yaşadım sevgisiz aşksız yalnız Oysa mehtap ne güzel gökyüzündeki yıldız Sonbaharımda gelip saçlarımı kim tarar. Aynalara bakmaya korkuyor iki gözüm Kaderime kızmaya hakkım yok yoktur sözüm Kuru bir yaprak gibi sarardı soldu yüzüm Bağrına bastırıp da şimdi beni kim sarar. Bir tatlı bakış görsem bin ah çekip inlerim Bülbülün sevdasına kulak verip dinlerim Boşa geçti seneler boşa geçti günlerim Düşünmeden edemem kalbe olsa da zarar. Şair:İsmail Kurt 02.11.2013 |
Aslında onu hiç kaybetmek istemediğini öğrenirsin Sevgiyi kaybederken .Kaybettikten sonrada malesef acısını yıllar boyunca çekersin değerli kardeşim.....