FELEK BIRAK PEŞİMİ
Hergün ağlayan benim felek bırak peşimi
Yüreğime kor düşmüş cayır cayır yanarım Kimselere göstermem gözümdeki yaşımı Dertlere dert katarım ekmek seme banarım Otuzunda yaşlandım çökmüştü omuzlarım Geceleri acılar uykusuz hep sızlarım Vuslatı unutmuşum hani bahar yazlarım Mutlu olacak olsam sözlerine kanarım İçerim yanar durur alevlenir al korda Çok kötü günler gördüm günlerce kaldım zorda Yazarım dile geldim dostlar görmeyin horda Gelmeyen vuslat gelsin boş hayal sanarım Zevk sefa hiç sürmedim felek belimi bükmüş Seneler gelip geçti küfeme çile dökmüş Hay vah! vaktinden önce bedenim nasıl çökmüş Duvardaki resmine dalar dünü anarım Tülay*Aslan |
dize dize sayfaya döken seçkin kaleminizi
duygu yüklü eserinizi gönülden alkışlıyor saygılar sunuyorum...