Ellerimin Gözleri
Daldırdım içime ellerimi
Önce bir avuç kül doldu avuçlarıma Çektiğim acıların yangınından kalmış besbelli. Silkeledim ellerimi hemen, kokusu sinmemeli. Daldırdım içime ellerimi yeniden Küçük küçük fotoğraflar çıktı sararmış, yırtılmış ucu. Baktım baktım hatırlayamadım, Bir zamanlar tanıyormuşum besbelli ama hiç kalmamış bende izi. Daldırdım içime ellerimi yeniden Orda burda ne çok söz unutulmuş Her yandan iliştiler kulaklarına parmaklarımın Kimisi gülümsetti güzelleştirdi tenimi Kiminin dikeni kanattı ellerimi... Daldırdım içime ellerimi Daldırdım Daldım. Ne çok şey varmış, atmayıp sakladığım, şaşırdım kaldım. Daldırdım içime ellerimi Yüreğimi kucakladım... Ayfer ERDOĞAN |
"Ellerimin gözleri..."
Ellerim...
Ellerim...
Ellerim...
"Daldırdım içime ellerimi"
Ve bu ŞİİR çıktı !
Nihayeti.
Son dalıştı,
En güzeli !!!...
Tebrikler
Şiirdi !!!...