Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ELLERİM ÜŞÜYOR
Özdemir Yılmaz
5,0 / 1 kişi ·1 beğenme · 0 yorum · 1540 okunma
 ELLERİM ÜŞÜYOR
İçim sızlıyor,
Ellerim üşüyor ölüyorum. Hücrelerim acıyor, Ellerim üşüyor ölüyorum. Yüreğim volkan gibi alev alev, Beynim olabildiğince sıcak cayır cayır, Yitik zamanlarda yitik yüzler, Kalabalıklar çoğaldıkça yalnızlığım büyüyor, Çığlık çığlığa susuyorum, Ellerim üşüyor ölüyorum. Savaşçı genlerim zonkluyor, İliklerime kadar kavrulmuşum, Gözbebeklerimde kor alevler, Ellerim üşüyor ölüyorum. Ellerimde diş izleri, Ellerimi koyacak yer bulamıyorum, Kanımı tutuşturan kıvılcımlar, Ve ciğerimi köz eden yoksulluğum, Ellerim üşüyor ölüyorum. Oysa ölmeyi hiç istememiştim, Şimdi vuslatı bekler gibi, Ölünce kavuşacakmış gibi, Kaybettiğim düşünme yeteneğim, Hayata baktığım pencere yanıyor, Ellerim üşüyor ölüyorum. Yılmaz Özdemir |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ELLERİM ÜŞÜYOR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 1.11.2013 11:49:19
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 1540
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.