MANAV KIZI...
gülünce,bahçede yeşerir güller
bülbülce şakıyor dil manav kızı mecide bir makam tuttursa diller raks eder boşlukta yel manav kızı.. sabahtan avluya serer hasırı akşamlarım ela gözün esiri öğlen güneşinde soyar mısırı zülfünden ayrılır tel manav kızı.. kötü kaderini maziye gömsem seninle yeni bir hayata dönsem ne vakit yanına gelmek istesem uzanır uzanır yol manav kızı.. erdal’ın bu sesler hep ezberinde çok söze gerek yok yara derinde senede iki kez bayram yerinde gözlere görünen kul manav kızı.. ALPEREN 4149 |