GÜNEŞİ BEKLERKEN
Rüzgâr esiyor yine yazdan kalma dallarda.
Odamın camlarına vuruyor itinayla. Gökteki güneşi bekleyen yüreğim, sabırsız. Kala kalıyor ortada gelen bulutlarla. Başlıyor kalbimde pür telaş. Kışı anımsatıyor gezinen griler, siyahlar. Hazana alışmaya çalışan bedenim, Vurgun yiyor sabah ayazında. Üşüyorum... Rüzgâr hiddetlendikçe, şiddetleniyor. Sonra, bir fırtınaya bürünüyor, gürlüyor. Ne var ne yoksa, savuruyor toz duman. Ardından, gök boşalıyor yerlere kadar. Cadde boyu bir nehir, akıp duruyor. Önüne katıyor, Götürüyor yolda kalan ne varsa, Çok uzaklara... Bana, seni hatırlatıyor. Ardından, ruhumun doğusundan, Bir sarı yükseliyor usulca. Ellerim uzanıp tutmak isterken, Anımsıyorum gözlerini. Tıpkı, güneşi beklediğim gibi... Tıpkı, sen gibi... MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK muti |