isimsizİSİMSİZ zamansız bir şiirsin, ismi anılarımda kalan akrebi yelkovanından, ruhu bedenden ayıran şimdi soruyorum kendime! gerçekmisin yoksa kalbimin zihnime söylediği koca bir yalan mı? söyle; insan iki parça olabilirmi, ruhu bedenden ırak, yüreği zihnine düşman olabilir mi? seni anımsıyorum, sen cevabı anılarımda saklı sorusun bense yüreği sana tutsak zihniyse düşman beden nedersin, belki bigün anılar bütün olur ve yeniden ben eski ben sense; kalbim,aklım,düşüncem olursun ben yine eski ben sen yine eski sen... belki yollar yeniden kesişir cevabın dönüşüm cevabım bekleyişim o güne dek hoşçakal... |
yurek paramparca olur yoklugun icinde..
zinlarda kalir yuregin..gitmek isterken delice..
kavusamadin sevdaya haykirmak istersin en icten yureginle..
ama bilirsin ya duyamaz o feryadi..yada duymak istemez..
gel gitlerin arasindaki ucurumu kapatir sonsuz sevdalar..
vedalarin son bulmasi dilegimle..
yazan yuregin dert gormesin kalemin daim olsun..yazmaya devam et..
saygilar