YAŞAMIN KIYISINDA
Asi ve yorgun göz kapaklarına karlar yağar,
Çığ düşer çocuğun avucuna düşmüş ümidine, Saatler ayrılığı vurur, kış akşamlarında. Beyazlara bürünür,karanlığa karışırsın, Yaşamın kıyısında bir garip,çaresiz yüreğinle. Kalp atışların,hayatın içinde adımlarındır. Hızlı adımlar sele kapılan,deli ruhun, Yavaş adımlar ağlamaklı,üzgün duruşun olur. Bir an,soluksuz nefes nefese kala kalırsın, Gözlerin ayrı,dilin ayrı konuşur. Yüreğin kayalıklardan yuvarlanırken, Düşüncelerin yaprak gibi savrulurken maziye, Kendini bırakırsın rüzgâra, bir bakmışsın. Hayâllerin yaşamın kıyısında,terkeder seni, Sen yaşamı çocuksu bir oyun sandığın anda, Gerçek yüzüne çarpar en savunmasız, Sevgiden yoksun,arsız zamanlarda. |