KANDIRMA BENİSeverken sırtımdan vurma sevdiğim Yeter artık sende kandırma beni Yollarıma tuzak kurma sevdiğim Yeter artık yeter kandırma beni Her sözün yalanmış bilemedim yar Akan gözyaşımı silemedim yar Senden başka bir şey dilemedim yar Yeter artık yeter kandırma beni Yazmışım adını gönül arşıma Yalan yeminlerle çıkma karşıma Kattığın zehirdir tatlı aşıma Yeter artık yeter kandırma beni Gidişin kurşundur inan canıma Dokunmaz mı böyle riya kanıma Söyle kim yaraşır benim yanıma Yeter artık yeter kandırma beni Neyleyim gönülden değilse sözün Başkasına bakıp gülerse yüzün Yanımda uzağa dalarsa gözün Yeter artık yeter kandırma beni Kim bilir ne zaman dinecek yaşım Huzurla göğsüne değecek başım Dikilmeden mezar başına taşım Yeter artık yeter kandırma beni Ardın sıra diyar diyar gezdirdin Genç yaşımda beni candan bezdirdin Ellerimle bana mezar kazdırdın Yeter artık yeter kandırma beni Ne hayal bıraktın ne de insanlık Gönlüme düşürdün bitmez karanlık Bilmez misin ömür sana da anlık Yeter artık yeter kandırma beni Her halin riyaymış anladım bende İki emaneti bıraktım sende İnanmam pişmanlık duyup gelsen de Yeter artık yeter kandırma beni Sevda dediğin bir ulvi cihandır Cihan dediğin her yolcuya handır Aşk ile geçerse ömür bir andır Yeter artık yeter kandırma beni Şahbazın konuşan dili yoruldu Gözden akan kanlı seli yoruldu Aşkı yazan eli kolu yoruldu Yeter artık yeter kandırma beni Celal Şahbaz (yorgunkalem) |
ama bir o kadarda yerli yerinde herşeyi ile bir kalem..
okunası okundukça içinde kaybolası dizeler...
kalemin kavi olsun...
nice şiirlere