Bir o kadar sensizlikle geçen serüvenimde,
Sımsıkı sarılmışım yokluğunun hissine.
Elveda sensiz geçen günlerime,
Artık sen varsın başrol, hayallerime.

Hoş geldin hayat’ımın tatlı karasızlığı.
Bundan böyle;
Yok, senli olmanın kalbimden çıkışı.
Anlatmak kadar zor bir şey yok,
Hayat’ımda ki anlamını.
Lisanım yetersiz kalmış,
Akışı yok dilimden duygularına.
Sensizliği anlatabilsem bile binevi;
Senli olmanın duygularını,
Aktaramıyorum bir türlü sana.
Havada uçuşsa da sevgi sözcükleri,
Yetmiyor anlatmaya sevgimi.

Çığlık çığlığa gelse birden sesin,
“Seni seviyorum.”lar haykırsan peşin peşin.
Daha seni göremeden;
Sevgilim sözünü işitsem,
Titrese içim, bi hoş olsa.
Buluşmalarımızın ardı arkası,
Kesilmese mesela…

Mesela…
Her elveda “Çok özledim.” İle sona erse.
Bak hayali bile gülümsetiyor,
Güzel olurdu değil mi ?