Nerede kalmışdık?
(Y)ürekdedir sözün özü... (Bahtiyar Vahabzade)
onu düşünürken ruhum sarsılır düşlerim hayalin izinde kaldı feryadı denesem sesim kısılır figânım genzimin tizinde kaldı benim yarim beni hakir görüyor sunduğum aşkımı yere vuruyor ne söylesem hep kalbimi kırıyor muhabbet gâvurun kızında kaldı bir oynaması var görenler şaşar şaşmakla da kalmaz yıkılır beşer kulakzarım onun raksında şişer müzik amerikan cazında kaldı biraz ümidlendim ben bir keresi ah gönlüm ah muradına eresi aklımdan çıkmıyor nezih çehresi nazarım ve aklım yüzünde kaldı bekle bekle hasta oldum bu mevsim işgale yeltendi kıblemi resim başıma iş açdı sevda hevesim hevesim bir umud sözünde kaldı kantarında onun tartılamadım parçalandım ama yırtılamadım kaçmayı denedim kurtulamadım ilticam firarın hızında kaldı Mecnun ki Leyla’ya Ferhad Şirin’e niceleri feda oldu yarine başımı koyup da güzel yerine uyumak dileğim dizinde kaldı haddim olmadan o güzel kadına talib oldum nikâhına adına varamadım meşru aşkın tadına balım arıların vızında kaldı artık ondan haber bende takat yok içde ıstırabım dışdakinden çok saplanır sineme sayısızca ok Aydın’ın ukdesi özünde kaldı |