BEKLERKEN
beklerken seni;
çamurdan çanak yapar bir Hitit köylüsü işveli bir Romalı kız lir çalar şiirler yazılır Afrodit’e güzelliğini öven köz köz olur ateş tam tavında Asurlu bir usta demir döver beklerken seni; su filize yürür çiçeklenir bahar dalı leylekler yuvalanır ağaçlara gürültüyle çağlar dere bin bir şekil verir taşlara beklerken seni; bulutlar akar göğümden griyi boğar bir duru mavilik durdururum hayatın çarkını kanatlanır göğsümden haylaz bir Yalıçapkını beklerken seni; sararır yapraklarım, mevsim hüzün mevsimi sert eser rüzgâr, düşerim dalımdan birbirine küser gündüzle gece Eylül’ü gösterir takvimler saatler durur sensizliği beş geçe… Hüsamettin GÜNAÇTI |